Tartini: Concerti e Sonate per Violoncello Piccolo

Beschrijving

Ter gelegenheid van de 250ste verjaardag van het overlijden van Giuseppe Tartini herdenken Mario Brunello en de Accademia dell'Annunciata een van de grote partnerschappen in de geschiedenis van de achttiende-eeuwse muziek: de relatie tussen Tartini en Antonio Vandini, een cellist geboren in Bologna (bakermat van de Italiaanse celloschool), actief in Padua gedurende vijftig jaar, en de auteur van de eerste biografie van Tartini, die hij sinds de jaren 1720 had gekend. Hier zijn voor het eerst de twee celloconcerti van Tartini, waarschijnlijk bedoeld voor zijn vriend en collega, naast het enige overgebleven concerto van Vandini zelf. Volgens berichten uit die tijd 'speelde hij zo dat zijn instrument kon spreken', dat instrument is de violoncello-piccolo die de virtuozen van Padua in het midden van de achttiende eeuw beoefenden, hier gespeeld door Mario Brunello. Het expressieve hart van de concerto's is te vinden in de prachtige langzame bewegingen: in Tartini creëren de lange, welsprekende melodische bogen een vrije innerlijke monoloog, terwijl de rijke versiering doet denken aan volksmotieven uit de Balkanstreek, die hij misschien wel kende. In zijn prachtige Andantino geeft Vandini de cello een zacht symmetrische Vivaldiaanse melodie die zich in dialoog met het orkest uitbreidt.