Munktell: Violin Sonata, Dix Melodies

Beschrijving

Dit is het eerste album ooit gewijd aan de kamermuziek van Helena Munktell, een van de vroegste vrouwelijke componisten in Zweden. Als dochter van een industrialist kreeg Munktell van jongs af aan privélessen in piano en zang, maar al snel ook in muziektheorie en -compositie. In 1877 bezocht ze Parijs, waar twee van haar zussen woonden en in de volgende dertig jaar zou de stad een tweede thuis voor haar zijn. Hier studeerde ze bij componisten als Benjamin Godard en Vincent d'Indy, en werd ze lid van de Société Nationale de Musique (SNM), een organisatie die de Franse muziek promoot en jonge componisten de mogelijkheid biedt om hun werk te laten uitvoeren. Een selectie van Munktell's liederen was in 1892 in het Zweeds uitgevoerd tijdens een concert van de Société Nationale de Musique en in 1900 werden ze opnieuw gehoord, maar nu in de Franse versies die datzelfde jaar door de gerenommeerde muziekuitgeverij Alphonse Leduc werden uitgebracht. De Dix Mélodies zijn fijnzinnige muzikale scènes met een breed expressief bereik en een grote verscheidenheid aan stemmingen. Vijf jaar later werd nog een SNM-concert gegeven met de eerste uitvoering van de Vioolsonate van Munktell in E-groot, door niemand minder dan de beroemde Roemeense violist George Enescu. De beroemde A-groot Sonate van Franck, die Munktell goed kende, diende als een belangrijke inspiratiebron voor de cyclische vorm en de harmonische schrijfwijze. De sonate verscheen al snel in druk, nu van E. Demets, een andere Franse muziekuitgeverij. Het derde werk op dit album is een kleinschalig pianotrio, waarschijnlijk een vroeg werk en mogelijk gecomponeerd voor uitvoering in een van de muzieksalons van de familie Munktell in Stockholm.