J.S. Bach: 7 Toccatas Bwv 910-916

Beschrijving

Een Toccata (van het Italiaanse woord toccare: ""aanraken"") is een virtuoos muziekstuk dat typerend is voor een toetsinstrument. Het bevat snel bewegende, virtuoze passages met of zonder imitatieve of fugatische intermezzo's, die over het algemeen de vingervlugheid van de uitvoerder benadrukken. De Toccata is ontstaan in Renaissance-Italië (o.a. door Frescobaldi) en verspreidde zich in Bachs tijd tot het Noorden. Bachs zeven toccata's zijn zeer ingewikkelde en uitgebreide werken in vrije, quasi-improvisatorische stijl, die een hoge mate van virtuositeit vereisen. Dit nieuwe album maakt deel uit van het Bach-project van Pieter-Jan Belder waarin hij de volledige klavierwerken tracht op te nemen.