GRIEG: VIOLIN SONATAS

Beschrijving

Edvard Grieg (1843-1907) is zonder twijfel de belangrijkste Noorse componist. Hij werd opgeleid aan het conservatorium van Leipzig, waar zijn vroege voorbeelden Schubert, Mendelssohn en Schumann waren. Later, toen hij begin twintig was, ontwikkelde hij een affiniteit met de Noorse boerencultuur dankzij de invloed van de grote Noorse musicus Ole Bull. Dat veroorzaakte een grote verandering in zijn muzikale kijk en voor de rest van zijn leven verdiepte hij zich in Noorse literatuur en volksmuziek, waardoor hij stevig in de gelederen van de nationalistische componisten kwam te staan die de tweede helft van de 19e eeuw kenmerkten. Grieg zelf schrijft over zijn vioolsonates in een brief uit 1900: "de drie sonates voor viool en piano behoren tot mijn beste werken en vertegenwoordigen perioden van mijn ontwikkeling; de eerste, naïef, rijk aan modellen; de tweede, nationaal; de derde met de breedste horizon.". De eerste sonate in F groot is een lyrisch en gepassioneerd werk, boordevol melodieën die de volksmelodieën van Noorwegen weerspiegelen. Griegs tweede sonate in G groot is meer introspectief, met zijn delicate thema's en tedere momenten, die zijn emotionele diepte laten zien. De laatste sonate in C mineur is een dramatisch en krachtig stuk, gekenmerkt door zijn intense emoties en virtuoze passages. Gespeeld door de jonge violiste Germana Porcu Morano, winnares van het prestigieuze "Concorso Internazionale per Violinisti Michelangelo Abbado" in Milaan. Haar partner aan de piano is Bruno Canino, nestor van het Italiaanse pianistengilde, die met alle grote dirigenten heeft gespeeld.