GOEDICKE: MUSIC FOR VIOLIN & PIANO

Beschrijving

Aleksandr Fjodorovitsj Goedicke (1877-1957) was een Russisch componist en pianist. Aan het conservatorium van Moskou bewees hij zich als pianovirtuoos en studeerde hij bij Vasilij Safonov, Anatolij Galli en Paul Pabst, terwijl Anton Arensky zijn belangrijkste leraar compositie was. Goedicke won het Anton Rubinstein Concours in 1900, evenals de Rubinstein-Prijs voor COmpositie. Later werd hij zelf professor aan het Conservatorium van Moskou, waar hij lesgaf in piano, orgel en kamermuziek. Hij was de volle neef van Nikolai Medtner. De Vioolsonate in A groot nr.1 Op.10, gecomponeerd in 1899, draagt de bijnaam "Vesennjaja" ("lente"), een duidelijke verwijzing naar Rachmaninovs "Lentestromen", het in 1896 gecomponeerde Lied dat aan het begin van het eerste deel van de Sonate en aan het eind van het laatste deel wordt geciteerd, om zo een cyclisch geheel te vormen. Goedicke's diepe bewondering voor zijn iets oudere collega blijkt uit een manier van schrijven waarin hij niet alleen herinnert aan het feit dat zijn vader hem had meegenomen naar alle concerten van dat jonge wonderkind, maar ook aan het feit dat in 1903 "de uitvoering van mijn symfonie [de Eerste, Op.15] werd geholpen door Rachmaninoff, die mij de gelegenheid gaf om het zelf te dirigeren". De tweede Vioolsonate werd geschreven tussen 1948 en 1953, in "formalistische Sovjet" stijl, met reminiscenties van Haydn tot Kabalevsky. Gespeeld door Francesco Parrino (viool) en Michele Pentrella (piano). Parrino nam onlangs vioolsonates van Leo Ornstein op voor Brilliant Classics, "onmiskenbare technische finesse en emotionele betrokkenheid..."(Gramophone).