BEETHOVEN: TRIPLE CONCERTO & PIANO CONCERTO NO.0

Beschrijving

Het Tripel Concerto Op.56 voor Piano, Viool, Violoncello en Orkest in C groot is uniek in de muziekliteratuur, en Beethoven was zich daar terdege van bewust: zoals hij trots aan zijn uitgever schreef, was de combinatie van een pianotrio met een orkest geheel nieuw. De belangrijkste vernieuwingen zijn de keuze van de solo-instrumenten en het belang dat wordt toegekend aan het orkest, dat wordt verheven tot een gelijkwaardige, symfonische partner van de drie solo-instrumenten. De solo-instrumenten genieten een grote vrijheid: ze kunnen elkaars inzetten volgen, samenspelen of een intieme privé-dialoog voeren met het orkest. Beethovens Piano Concerto No.0 WoO 4 in Es is een werk dat zelden wordt uitgevoerd en daarom vrijwel onbekend is bij het grote publiek. Beethoven schreef het in 1784, toen hij pas 14 jaar oud was. Geschreven in de stijl van klassieke componisten uit de late 18e eeuw, bevat het al een aantal originele en karakteristieke kenmerken van de latere werken van de componist, vooral in het briljante en virtuoze pianospel. Ekaterina Litvintseva is een van de meest opmerkelijke pianisten van haar generatie. Haar opnamen leverden haar enthousiaste bijval op van de internationale pers: "een opmerkelijk moment in de geschiedenis van Chopin interpretatie" (Fanfare); "een gevoel van spontane inventie" in Mozart's K271 (Gramophone) en "een expressieve diepte" in Brahms' 1e Piano Concerto (BBC Music Magazine). Op deze opname zijn haar partners al even vooraanstaande solisten: violiste Lusine Harutyunyan en cellist Benedict Kloeckner, die al eerder op Piano Classics te horen waren in cellosonates van Chopin en Franck.