J.S. BACH: SOLO

Beschrijving

De pandemie in 2020-21 heeft weinig gebracht om de somberheid onder uitvoerende musici te verlichten. Maar deze maanden bleken voor velen ook een tijd van bezinning en artistieke wedergeboorte, de kunsten werden een voedingsbodem voor spirituele nakomelingen, en zo bleek het ook voor mij; het ontstaan van het werk dat u op dit album kunt horen. Tenslotte was er genoeg tijd om dagelijks vele uren aan het project te werken in een rustige omgeving, wat de muziek van Bach des te troostrijker maakte! Het eerste deel waarmee ik dit album open is de Sonate die ik heb samengesteld uit Bachs drie sonates voor viool solo. Hoewel een sonate in zes delen misschien tegen de muzikale traditie ingaat, vind ik het muzikaal gezien een zeer bevredigende oplossing. Kort daarna wierp ik mijn hebzuchtige blik op de vroegere werken voor orgel en klavecimbel. De Chromatische Fantasia staat voor mij symbool voor de vroege Bach; een componist die sterk beïnvloed was door de fantastische stijl van zijn idool en voorganger Dieterich Buxtehude. Ik maakte een pelgrimstocht naar mijn eigen held van de oude muziek, Ton Koopman. Zijn enthousiasme voor mijn arrangementen groeide naarmate onze ontmoeting plaatsvond. Ik ben hem zeer dankbaar voor zijn vrijgevige hulp. De Fantasia BWV 922 leek me een grotere opgave. Ik was erop gespitst mijn eigen creativiteit te laten stromen om de textuur zo aan te passen dat ik de harmonische complexiteit en het grootse betoog van de muziek nog het meest recht kon doen. Eerder was ik echter al begonnen met de bewerking van Bachs beroemdste orgelwerk, de Toccata en Fuga. In het algemeen zou ik het een goed idee vinden om fuga's te vermijden voor wat ik in gedachten heb, maar deze was voor mij relatief eenvoudig. Mijn bewerking van de Partita BWV 1013 is misschien wel de eenvoudigste van al mijn Bach-transcripties. Ik hoefde het alleen maar te bewerken naar een toonsoort die ik beter vond passen bij mijn instrument. Ik speel het op een gebogen Buescher sopraansaxofoon uit 1924 met een bijpassend Buescher mondstuk. Het gebruik van historische saxofoons kan leiden tot een lichter en transparanter geluid. Hetzelfde argument geldt voor de Prelude en Allegro uit BWV 998, die ik heb opgenomen op een rechte Buescher altsaxofoon uit 1927.